Ik weet al niet meer wat ik zocht, maar zocht ernaar op het wereld wijde web. Een site – waarvan ik tien minuten later al niet meer weet welke – toont mij een pop-up met de welbekende vraag of ik cookies wil accepteren. Nu heb ik een uitermate hoog acceptatiegehalte als het om koekjes gaat, dus mijn cursor verplaatst zich snel naar de “kom-maar-op”-knop. Maar deze knop had in plaats van het zakelijke “akkoord”, de therapeutische tekst: “Accepteren en Doorgaan”.
En ik accepteerde dat ik dat maar gewoon moest doen: Doorgaan 🙂